Biraz kafam değisikti, her şeyin başladığı o gece.
Kafamın ücra köşelerine dağılmış binlerce hece!
Yaşama fırsatım varken ölmek istercesine,
Ait olmadığım bir yerde gibiydim.
Kafamda dağılan sesler, atılmış binlerce yalan.
Hepsi bağırıyordu, demek istiyordum "SUSUN LAN!"
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta