Alejandra Onivea Şiiri - Ali Erden

Alejandra Onivea
Ölçüsüz Bakma Bana
Şimal Rüzgarı Ensemde
Gözlerinde Sarmış Işıklar Bedenimi
Sen Kimsin Der Gibi...
Yağmurlu Bir Kaç Kelimem Olsun
Sana Dair Hiç Söylenmemiş
Kuru Dudaklarına Çarpıp
Beni Hatırlatan
Sular Gibi...
Issız Kalmış Geceleyin Ellerim
Yoksunluğun Çırılçıplak Utangaçlığında
Susmayı Bilmeyen
Masum,Yaramaz Aylaz
Çocuklar Gibi...
Vazgeç Gitmekten
Kal Yerinde Küskün Yine
Beklemek Kadar Güzel Ne Var Sevdiğini
Gelmeyeceğini Bilsen Bile
Terkedilmiş Sevgililer Gibi...
Alejandra Onivea
Hisset Bedenimi Bak Sana Nasıl Şaşkın
Nasıl Sana Suskun Nasıl Sana Aç
Nasılda Korkudan Tirtirtitreyen
9.10 Şiddetinde ki
Depremler Gibi...
Geçmişin O Cehennem Dört Duvarında
Hatıralarım Kaplıyor Benliğimi
Maskesi Düşmüş Maskeli Balodaki
O Masal Kahramanı
Kül Kedisi Prensesler Gibi...
Bahset Bana Kendini
Nasıl Bu Kadar Güzel Olabilir ki
Bir İnsanın Gözleri
Sabah Güneşi Akşam Rüzgarı
Mavi Menevşe,Kırmızı Suskun Nar Çiçeği
Mor Bengoviller Gibi..
Alejandra Onivea
Aslında Hiç Bitiresim Yok Bu Şiiri
Tıpkı Usulü Kapsamında
Yazıya Dökülmüş
Ayrılık Kanayan Görünmeyen
Yüreğimi Kurdeşen Eden
İyileşmesi İmkansiz Yaralar Gibi...
Seviyorum Seni Bir Öncesi Mutlu
Bir Sonrasında Şüpheye Düşen
Acaba Beni Seviyor mu? Diye
Dağınık Kasvetli Bir Bunalıma Girmiş
Kıskanç Cani Eli Kanlı
Aşıklar Gibi...
Gitme O zaman Ne Yaparım Ben Şimdi
Sessiz Kimsesiz Yapayalnız Bir Başıma
Beklerken Ellerindeki Sessizliğini
Ölümün Pençesine Düşmüş
Çarçabuk Ufalanmaya Hazır
Gencecik Ruhlar Gibi
Alajandra Onivea....