Alef Şiiri - Kamal Ataman

Bir kış günü,
Dört bir yan karlar altında
Dört bir yan aklar içerisinde,
Elimde bir eldiven,
Belimde bir kaban, yünden
Yürüyorum buzlu yollarda
Habersiz
Bir başıma.

Donmaya yüz tutmuş
O endamı koca gölün üzerinden.
Bir adım atıyorum
Sağ ayağımla
Buz çatırdıyor
Gölün haberi yok oysa ki
Bir adım daha atıyorum
Tekrar bir çatırtı
Göl şimdi usul usul beni izliyor
Gibi.
Bir adım daha attım
Önümdeki dağların eteklerine
Yıldızlar titredi gökte
Göl çalkalandı birden bire.

Korktum önce
Tutunacak bir şey aradım
Koca gölü kavrayacak halim yok ya
Yoksa rüzgara mı sarılsaydım?

Son adımı atmadan önce düşündüm iyicene
Geriden gelecekleri — belki de
Ancak bu göl mezarım olacaksa ne mutlu bana
O yüzden çatlattım buzu son bir kez daha.