Aldırmıyorum Artık Şiiri - Gul Su

Bu aralar acılarımla besleniyorum.
Suskunluğum vadi kadar derin.
Aldırmıyorum artık yosun tutmasına,
beni ziyan edişine aldırmıyorum.
Demir atıyorum karartıların otağına.
Sanmaki seni bekliyorum
karanlığın kucağında.
Sanmaki sana döküyorum,
bunca göz yaşımı.
Sanmaki sana boyun eğiyorum.
Her gelişinde beni yerle bir edişine,
Ardırmıyor ve izin vermiyorum artık.

Aldırmıyorum artık,
şiirlerle seslenişine.
Uykusuz gecelerine aldırmıyorum.
İzin vermiyorum artık,
bamtelime dokunmana.
Bıraktığın acılar yeterde artar bana.
Haykırmıyorum da eskisi kadar.
Dedimya aldırmıyorum artık.
Kalbime giydirdiğin o kara gecelere,
Söylediğin o vurgun sözlerine,
Beni ziyan edişlerine,
Aldırmıyorum artık.

Şimdi bırakıyorum bensizliği sana,
Hükümsüz yargılıyorum.
Sen nasıl olsa asacaksın kendini...
O dara-ağacına.
Buram buram ben kokan
yastığına sarılıp,
Nefessiz kalmayı bekleyeceksin.
Dedimya...
Aldırmıyorum artık,
Ne acılarına,
Nede acılarıma,
Aldırmıyorum artık.

Kendi ellerimle topladım bir bir
acılar ektiğin hasatımı.
İstemiyorum artık,kurak topraklarıma,
çatlak dudaklarıma yerleşmeni.
Kapatıyorum artık kapılarımı.
Bitirdim okuduğum kitabın,
Son sayfasında seni.
...
Yazan / _gulsu_ ✍️
...
Teşekkür ederim.