Aldırmıyorum! Şiiri - Mustafa Cilasun

Artık aldırmıyorum
Ne denizin hırçın dalgalarında gizlene hicrana
Ve ne de dağ yamaçlarında mahzunluğa duçar olan hazana

Nefesimden ne kaldıysa
Heveslerim solgun sayfalarda duraklayınca
Umutlarım iklimin poyrazında kalınca takatsizliğim başımda

Uzaklar artık çok yakın
Yılgınlığım bir akarsu oldu gözlerime bakın
Kim kime ne kadar yakın, sevda aşka sürgün edendi anlayın

Ne kadar
Sevda bahçelerini temaşa etsem de
Şahit olurum halime çiçekleri mütemadiyen solgun ve mahzun

Hüzzam eserler sökün eder halime
Zarif çiçeklere, şakıyan bülbüle imrenince
Sevgi bahşedilen ve hak edilendir bilirim kendi güvenliği içinde

Uzak bana yakınlaşınca
Çaresiz bende uzakların iklimine gitmeliyim
Ser sefilliği halime işlemeliyim hederliği nakşederek göçmeliyim

Hiçbir kimseye nedamet etmeden
Serzenişlerimi hissettirmeden nefeslenmeliyim
Aşk adına, sevgi namına her ne kelam işitirsem hüzünlenmeliyim

İnleyen kalbime meyletmeliyim
Aşkın açılan perdelerinden nüfus ederek gitmeliyim
Duygusallığımı nizam etmeliyim, irademle tefekküre yönelmeliyim

Tercihimi zanla yapmamalıyım
Kalan nefesimde hesabın içinde yol almalıyım
Ömrün sayfalarında halimle yüzleşmeliyim ihsan için derlenmeliyim

Hizmete tevessül etmeliyim
İdrakin itminanlığında kalbin sahibine gitmeliyim
Her ne derlerse müspet telakki etmeliyim zira hikmeti beklemeliyim