Aldırmıyorum Şiiri - Elif Eylül 2

Hasretin dokunuyor inceden yüreğime
Senli anıların yolcusu oluyorum,
Sensiz uzak şehirlerin birinde…
Düşlerden köprü yapıyorum yüreğine, o benim uzak ülkeme…
Körpe özlemler büyüyor yüreğimin orta yerinde,
Ben durmadan susuyorum.
Mevsimler değişiyor, hüznün darboğazında
Aldırmıyorum…
Saatler döndükçe hasreti gösteriyor,
Hasret yağmurunu dökmeye hazır bir bulut gibi, gözlerimde birikiyor
Ve
Süzülüp, kayboluyor içimin dehlizlerinde
Aldırmıyorum.
Ömür tükeniyor,
Yıldızlar düşüyor usul usul saçlarıma…
Hiç susmuyor yüreğimdeki fırtına.
Davetkar bir yalnızlık içinde,
Mazinin notalarında geziniyor eski bir şarkı
Ve
Eşlik ediyor o şarkıya içimde ince bir sızı.
Aldırmıyorum.
Yüreğine giden yollar uzuyor
Hasret büyüyor alabildiğine
Yalnızlığın gölgesinde...
Ben aldırmıyorum…
O kadar alıştım ki yokluğuna seni hiç aramıyorum.
Ne vakit seni düşünsem,
İçimdeki zindanlara gömülüyorum…
Ne vakit seni düşünsem,
Yüreğimin tam ortasında buluyorum.
Yokluğuna hiç aldırmıyorum…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI