Sana büyüttüÄŸüm Aşk"tır aslında.Seni ben de önemli kılan...Seni her şeyin üstünde tutan...Seni vazgeçilmez kılan,imkansızlıkları bile gülümseyerek karşılayabilme gücü veren...İçimde büyüyen sevdandır...Katlanılmaz sandıÄŸın onca acı da,nefes almaların dahi güçleştiÄŸi yokluÄŸun da bile bana yaşama gücü veren...Yanımda olmasan bile aslında senin varlıÄŸındır...Yanımda olmasan bile; ? ? ?
Belki yoktun? Belki bir daha hiç olmayacaktın? ? ? Aldırmıyordum! ! ! Belki bir daha adımı bile anmayacak,beni hatırlamayacaktın bile? ? ? Aldırmıyordum! ! !
YokluÄŸunda bir resim çizdim gözlerimde sana dair...İçimde ki bütün ihanetleri,nefreti,kırgınlıÄŸı,kızgınlıÄŸı daha ne varsa Aşk"ı kirleten savurdum dört bir yana...Gün geldi yandım yokluÄŸunun dayanılmaz yangınında,Aldırmadım! ! ! Küllerinden doÄŸurdum her defasında sevdanı...Gün geldi aÄŸladım,gözyaşına boÄŸuldum...Gün geldi öldüm belki binlerce kez...Aldırmadım! ! ! Yine senin ümidinle can buldum...
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta