Aldırmayın Martılar Şiiri - Solmaz Akça

Esmer tebessümler, usturuplu laflar, çekingen gülüşler...
Ardı sıra gelen itiraflar,
yaşanmışlıklar ve yaşananlar...
Kim istemez ki deli gibi aşık olmayı?
Kim istemez ki sevdiğinin kollarında güvende olmayı?
Ve kim istemez ki aşka düşüp, heyecan dolu dakikalar yaşamayı?

İyi de her aşk, aşk mıdır gerçekten?
Ya da her duygu yoğunluğu sevda sözlerine mi savurmalı buyruğunu?
Kim kime, kim kimle derken düşülür mü karadenizde bir tekne ile açıklara...
Poyraz eserde, karayel suskun kalır mı?
Zıt kutuplar birbirine koşar kavuşmak için tamam da,
sonrasında hiç yan yana durabilirler mi?
İki yarımdan bir tam çıkar mı?

Gönlümüze mi söz geçmiyor?
Yoksa gözümüze mi?
Gördüklerimize mi aşık oluyoruz, yoksa içimize dokunan sözlere mi?
Bir sıcak bakış neden etkiler bizi durduk yere?
Gözler kalbin aynası mı gerçekten şimdilerde?

Aldırmayın martılar, uçun özgürce havada...
Kafam dumanlı, sözlerim sarhoş,
Az önce aşkımı da haykırdım karanlıklara,
inkar etmek istedim ardından.
Aşkı kadın söylemez, dediler diye...
Şimdi sustum, duruldum
Ama kendi sözlerimden, kendime güzel bir darağacı kurdum...