Aldırmadınki Şiiri - Mustafa Taşkanat 2

Aldırmadinki

Rıza-yı aşk için,yollara düştüm
Çölde alev aldım,söndürme din ki
Dillerden dökülen, zehrini içtim
Vurup hançerini,öldürmedin ki

Doyan varmı,bu dünyanın özünden
Kudret nişanı da, almış gözünden
Nar olup yandım da, aşkın köz ünden
Sallayıp peçeni,söndürme din ki

Sükud ettin,ses geldi de taşlardan
Üşümez dim boran lardan kışlardan
Damlalar sel oldu,akan yaşlardan
Birgün yar olup ta, dindirme din ki

Catıp kasları mı,seni yorma dım
Eller gibi yar,diyerek sarma dım
Gördüğüm günden de, beri on madım
İsmin gönüllerde,andır madın ki

Yoruldum da,gez dir diğin yollardan
Kahre dipte kaçar,oldum
kullar dan
Mor libas altında, ince beller den
Aşkı şiar olup,sar dır madınki

Vefalı yar çıkarır mı, hatrın dan
Kurtul madım bu,gönül ün der dinden
Düşürüp yüz üstü, güldün ardimdan
Tutup.kollarımdan kaldırmadınki

Musalla da bile,aranır vefa
Zülmetme dünyaya,gelmen bir daha
Derdivar durmadan,varıp ön safa
Gönülden helâl lık, aldırmadan ki.

Ozan derdivar