Dünya'yı karartan karanlığın kıvrımından, hüzündür yeryüzüne yağan
Buğulanan her gözümün gözyaşları
Finik atan tufan olup
Toz, duman, küllerle
Savurduğu her şey
Ben oluyorum
Umutsuzluk her gün kapımı çalarken
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta