Aldırma Baksan'da Göremiyorsun

Bir hüzün dağlıyor akrepten yaman,
Sen yarama bakma, göremiyorsun.
Korkudan kararmıs, aydınlık zaman,
Aldırma baksanda göremiyorsun…

Anla biraz, dinle biraz durgunum,
Belalara karşı durdum yorgunum,
Bodur devler pusu kurdu vurgunum,
Aldırma baksanda göremiyorsun.

Hep doğru sayılan çizgiler eğiri,
Hasret duldasında yazgılar eğri,
Tükenen, başlayan dizgiler eğri,
Aldırma baksanda göremiyorsan.

Nar kırmızı dürtü kan kusturduğun,
İçindeki sesler zor susturduğun,
Kendi başkaldırın hep bastırdığın,
Aldırma baksanda göremiyorsun.

Günyüzü görmeyen düş fırtınası,
Sulu sepken yağsa yok bir manası.
Altın kalpli; ak süt vermiş, anası,
Aldırma baksanda göremiyorsun.

Her ağaç güneşten çekerken sancı,
Döner çiçeklerden çıkarır hıncı,
Eskimez hasretim bilmez, yabancı,
Aldırma baksanda göremiyorsun.

Zamanın koynunda kıpırdar durur:
Umut, kanadına kördüğüm vurur,
Kaçtıkça yaklaşan bakıştan kurur,
Aldırma baksanda göremiyorsun.

Söner avucumda; tutsam, yıldızı,
Her gün çizgileri çoğaltan sızı,
Çimen neden yeşil, ateş kırmızı?
Aldırma baksanda göremiyorsun…