Aldırma Şiiri - Hüseyin Durmuş54

Eğer yağmur yağarsa saçlarına,
Güneş doğarsa kaçan ruhuna,
Benliğin seni sararsa boşlukta,
Sen onları bırakmazsın, aldırma!

Hani laleleri vardı bahçelerinde,
Hani rüzgara gülüp geçerdin de,
Hani sokakta seni gördüklerinde,
Sen onlara hep gülümse, aldırma.

Baharın gelişinde ıhlamurun kokusu
Pencerenden girer içeri doğrusu,
O kızıl saçlarının her boğumlusu,
Sen onlara sadece bak, aldırma.

Tepsilerde fındık olmadan da yaşanır,
Bakışlarında bir ömür inan yaşanır,
Reyhanın kokusu boynuna dolanır,
Sen onları sadece hisset, aldırma.

Yüzündeki gülümseme, gamzelerinde
İnce gülüşlerin tüm senin benliğinde,
Zerafetin sevgilerin öksüzlüğünde,
Sen onları benliğinde gör, aldırma.

Davutlar / 03.03.2006
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net