Hiç giremediğiniz bir yüreğe,
Sahip olamadım diye üzülmeyin.
Yer vermemişlerken hayatlarında size bir yer,
Sakın..!
Yalnızlığa mahkûm olduğunuzu düşünmeyin.
Günü geldiğinde zaten bırakacakları için,
Toprağın bu tarafını çok ta dert etmeyin.
Ne yaparlarsa yapsınlar ve bırakın kendi gibilerle nasıl yaşarlarsa yaşasınlar,
Tüm ötelenmelere rağmen gülümsemeye devam edin.
Gözlerden anlasanız da, dudaklardaki zoraki gülümsemeyi,
Bırakmayın siz, “Boşver aldırma” deyip,
Yürekte tevazu…
“Merhaba” demeyi.
Nasıl doğduysa, öyle de bir gün batacak elbet ömrümüz güneş misali,
Bak etrafına!
Sence de herkes bulmuyor mu kendi gibisini.
Aldırma…
Bir gün çalan olursa şayet gönül kapını,
Ardına kadar aç, girip baksın dünyana.
Görürse eğer içerde secdeye kapanmış ruhunu, Rabbinin huzurunda, huzurla,
O vakit saf saf olup, tüm duygular sunulur sana.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!