Karanlıkta kalmış,o aşkın bedeli
Dünyada yaşadığın,acıyı sildi
Yakmıştın yaktın ama,dindiremedi
Seven şu yüreğimi, aldın be gönül
Dağda duramaz bulut,parlasa güneş
Aşkını yakacaktır, inkarın ateş
Ölümü tantdırdın ya, kalan bana leş
Seven şu yüreğimi,aldın be gönül
Titrerse adın çıkar,çakarsa şimşek
Yarimi kaybetmiştim,varolan tümsek
Bakmadın kalbime can,birleşi versek
Seven şu yüreğimi,aldın be gönül
Sular ırmağa akar,toprağı sarar
Aşkımı alınca da,kalbim hep yanar
Kaybedilen canımı, içine sokar
Seven şu yüreğimi,aldın be gönül
Bahattin Tonbul
17.09.2008
Kayıt Tarihi : 17.9.2008 17:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgi aşkın doyuma ulaştığı an kaybedilen yarin feryadı okulda tenefüs arası yazdım
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/17/aldin-be-gonul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!