Dediler, aşkına ümit bağlama
Sevgiyi benzetir toza, dumana
Ardında bırakmış buruk yürekler
Ateşe uçtum ben solup yanmaya
Ben zaten aldım yükümü gidiyorum
Ben zaten açtım kalbimi veriyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var