Aldıkları Yavru Kediye Bakamadılar ve At ...

Günlerce miyavladı, karşı evin önünde,
Acıyarak dinledim, bir üzüntü içinde…

Ulaşamadığımdan, evlerine yem koydum,
Çocukları gönderdim, bahaneler uydurdum…

Şahsımızla herkes küs, itibarsızlaşmışız,
Muhatap çıkmıyordu, yanlış tanıtılmışız…

Takip eder gibiydik, gözümüz o kedide,
Bakınmamız bile suç, önyargı tehdidinde…

Ev geniş ve bahçeli, içinde aile var,
Bekâr sayılıyoruz, yanlış anlayacaklar…

Biz bakarız denince içim rahatlamıştı,
Yavru miyavlıyordu, yoktu onun rahatı…

Sonra her ne olduysa, pencereme atmışlar,
Hemen evime aldım, bakımsız bırakmışlar…

Anne sütü emmemiş, içi dışı parazit,
Tüyler mikrop içinde, şimdi şahsıma ait…

Temizlik edindirdim, bir tedavi üstlendim,
Gözü orda kalsa da, özgürlüğünü verdim…

Şahsına yatak serdim, çıkış yolları da var,
Gösterdim ve eğittim, diğer kediler kadar…

Mama istediğince, şefkat gösterilecek,
Terbiyesi düzeldi, zamanla becerecek…

Kendine gelemedi, hayvan korku içinde,
Temizlenemiyor da, ağzı yara içinde…

Sık sık komşuya vardı, pencere önlerinde,
Adeta kararsızdı, hayvan hâlâ düşünmede…

Bir yanda zulüm vardı, sanki alışılmıştı,
Bir yanda Rab rızası, ortam yapılmıştı…

Bu iki hafta sürdü, şimdi her şey yolunda,
Düzenli, disiplinli, şahsımın ortamında…

Hiç bakamıyorsanız, perişan da etmeyin,
Onu oyuncak gibi, alıp ta terk etmeyin…

Her hayvan bir can taşır, onlar mal değillerdir,
Karar verebilirler, bu artık bilinmelidir…

(2014)