Arıda bal yapar polen şerbeti
Acıda hâl sapar böl kerameti
Emeğiyle kapar kulda nimeti
Aldığın nefeste verdiğin kader
O hazda inlersin mecal kalmıyor
Ayazda inlersin tenin soluyor
Beyazda anlarsın renk salmıyor
Aldığın nefeste verdiğin kader
İmana inanca inat edilmez
Dumana sisine asla girilmez
O mana derindir ipek örülmez
Aldığın nefeste verdiğin kader
Nadire kuşları uçar mı sandın
Takdire itiraz edersen yandın
Badire vatanla seninde andın
Aldığın nefeste verdiğin kader
Öğünse ay güneş dünya dönüyor
Göğünse yıldızda ışık sönüyor
Döğünse sevdan maşuk görüyor
Aldığın nefeste verdiğin kader
Sözünde izinde kalbinde kandan
Gözünde feride kalpteki andan
Özünde söylemse dilden dudaktan
Aldığın nefeste verdiğin kader
Açlığın yokluğun nasiple doğar
Hiçliğin neminden yağmurda yağar
Dinçliğin yetimle ahı da boğar
Aldığın nefeste verdiğin kader
Günaha tuzun var çayında demin
Allaha aittir verdiğin yemin
Sevaba üsluplu hep yedi emin
Aldığın nefeste verdiğin kader
Toprak hava ateş üstüne dünya
Yaprak mülke sahip olmaksa rüya
Çorak ölümsüzüm sanıyor güya
Aldığın nefeste verdiğin kader
Şiirhan ahiret olmaz mı sonun
Ölünce kalıyor ipekten donun
Ruhta tende canda sahipli onun
Aldığın nefeste verdiğin kader.
Kayıt Tarihi : 7.2.2024 11:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!