Aldığın nefes kadar yaşarsın
Zaman keski yontuyor senden gidenleri
Gözlerini bir açıp bir kaparsın
Tirmanacak basamak kalmadı hayat merdiveni
Ağaç kokusunu çekersin içine
Beyazlar içinde geldiğin gelinlikle
Dua edeninimi ararsın gözyaşı dokeninimi
Mematin soğuk busesi konar tenine
Ahh nefsim sen ölmez misin bu ne telaş
Hani dün olanlar nerde, nerde annem
Yarına bitmek bilmeyen savaş
Hepsi boş kazandıkların nerde madem.
Eller bağlı yüzlerde hazan rüzgarları
Zeynebin gözlerine kan oturmuş
Babam başucumda ağlamaklı mı ağlamaklı
Mematın otağı basucuma kurulmuş.
Erkeklerde gelin olurmuş Rabbe giderken
Beyazlar giyermiş en güzelinden.
Aldığın nefes kadar yaşarsın
Bir nefes sonrası ölüm, kollarına alıverir
Sıra başkalarının mı sanirsın
Toprak döşeğin oluverir
Ömer Karataş
Kayıt Tarihi : 11.10.2018 03:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!