Aldığım Bazı Hayat Notları

bugun bana sigarayi birak diyorlar
olecekmisim...
kanser olurmusum
hicte korkmuyorum olumden...
hicte acimiyor icim...
hersey gitmekmis yasamakmis aslinda ayrilik dedigimiz huznu
bu arada hayat ta bir kanser degil mi?
acilarinla bizim dusuncelerimizi sarmiyor mu?
belki biz hayati kagittan kayik yaptik tam islandigi an batacakmis gibi davraniyoruz.
Ama hayatin guzelligi bu noktada basliyor..
sevdiklerimizin gitmesiyle basliyor hayat ve hayatimiza tekrar bir insanin girmesiyle yine devam ediyor...
ne imkanli asklarin ne kadar imkansiz olduguna sahit oldum
basaramadik belkide biz aski...
sairlerden medet umduk ama hep bulduk sandik ama bulamadik
aci gercektir bu kelimeleri karalamak amacli da yazmiyorum...
bugunlerde guzelim Turkcemizide katlediyoruz ayriliklarla
anlatilan sair ama siiri muamma oluyoruz.
hani eski asklarda ki sevgiliye siz demeler sen oldu ya
asklarda bitti onu anladim?
ne kadar kabaymisiz ne kadar yalin asklar yasamisiz...
giderken biraktigin resimleride yakarcasina kaba olmusuz
biz insanlar ne kadar yaliniz ve ne kadar yalaniz
bilmem benim hayattan gorup gorecegimde bunlar
durmadan bir yerlere gitmek
bulundugum kitayi bir organ olarak dusunun bende orada kanserli bir hucre ve gittigim butun yerlere bu kanseri yayiyorum
desenize bana dunya yi gezersen vay dunyanin haline...
kahkalarimiz bile unutulmus
hayat iste
terkedilmis bir insan manzarasiyla cikiyor karsimiza
ve bizden hicte ayrilimiyor en guzel sevgiliyi yalnizligi yasatiyor bize
unutulmamis dolu gunler dilegiyle...