-Aldı,Gitti... Şiiri - Umut Gül

'Bana ait her ne varsa gitti sende
Bir ruhsuz beden kaldı, sen giderken bende..'

Önce sardı gözleriyle
Geldim işte, dedi
Sonra dokundu yüreğiyle
Hasrete inat…
Tir tir titriyordu bedenleri
Günün en sıcak saatlerinde
……
Minik bir serçe edasıyla
Sığındı kollarına
Yağmurlar süzülüyordu kahve gözlerinden
“Seni çok özledim” derken

“Bakma “dedi saate
Saydıkça çabuk tükeniyor zaman
Bize ne? Akreple yelkovanın kavgasından
Seni yaşamak istiyorum hiçbir şeye aldırmadan
…….
Ne kadar direnseler de
Çaldı sonunda ayrılık vakti
Kaldırırken anılarla yüklü valizini
Gizlemek istedi ıslanan gözlerini
……
Dindiremiyordu yüreğinin feryadını
Gözlerini yapıştırdığı pencereden
Gitme diye yalvaran
Gözbebeklerini izlerken
….
Gel diye el ettiğinde
Sarılmak için son bir kez daha
Heyecanla fırladı
Hasrete tutsak eden koltuğundan

Dokunduğunda dudakları, titreyen dudaklarına
“Dellenme! “ dedi
Kanarken yüreğinin en derinleri
Çaresiz çıktı merdivenleri
…
Getirdiği gibi
Yine aynı saatte
Aldı, gitti
Otobüs onu…
…..
Ardında;
Kahve kokuları arasında
Boynunu bükmüş asi bir adam kaldı

-Giderken bir türkü vardı dilinde;
”Aldı gitti neyim var, neyim yoksa, kalanlarsa yalım yalım yangınsa,
Bu can, bu bedenden ayrılmıyorsa...
Daha çok hasrete yanacak ömrüm! ”-