Aldı Gitti Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Yazgım işimdir,
Akmayı Sevdam bilirim.
dağların yürek suyuyum.
Güneş’le bakışınca ısınır eksilirim.
Sökülünce denizlere çoğalır serinlerim.
Daha değişir, yol değişir, iklim değişir
Bir ben değişemem.
Sızar yeni yerler bulmaya giderim.
Bu da benim kaderim.
Bir aşkın yüreğindeyken gitmek tam da bana göredir.
Suyum akmaya yazgılıyım.
Hayır bu terk etmek değildir, alıp gitmektir.
Ve alıp giderim neyin var neyin yoksa dedi şahrud.
O dem acı bir gülüş yapıştı Seyduna nın dudaklarının yakasına.

Baskın yemiş bir evsem dağılmışsam
Tutuklanmış Kitapsam, yakılmışsam
Bir çift turnaya benzerdi gözleri,
Göğüm öksüz kaldı,bakar ağlarım.

Aldı gitti neyim var neyim yoksa
kalanlarsa yalım yalım yangınsa
Bu can bu bedenden ayrılmıyorsa
daha çok hasrete yanacak ömrüm.

Bu can bu bedenden ayrılmıyorsa
daha çok acıyla yanacak ömrüm.
Yaktım koca ömrü zaaflı bir anda,
yarla baharımı kışlara gömdüm.
Eğdim dağ başımı Onun önünde
yetmedi ardından bakar ağlarım.