Aldı Gitti Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Ufkun sonsuzluğunda gözlerini ararken
Soluğun rüzgar gibi duygumu aldı gitti
Sevgini bir sır diye yüreğim de saklarken
Ruhumu sarsan gözler aklımı aldı gitti
***
Şuh dolu bakışınla erirken yüce dağlar
Gökyüzünde bulutlar sevinçle sana ağlar
Elin bile uzatsan sağalır tüm hastalar
Sağ olan bedenim de aklımı aldı gitti
***
Dizeler yetersizdir varlığın anlatmaya
Kıymıyor bu ellerim ellerini tutmaya
Saçının tellerinde geldim kendim asmaya
Belleğimi alıpta aklımı aldı gitti
***
Günün yorgunluğunu gözlerinde atarım
Sevgini deste deste çiçek gibi toplarım
Duygunu duygumla ben ruhuma hep katarım
Damarda ki kanımla aklımı aldı gitti
***
Bir mum gibi eririm baktıkça cemaline
Tutuşup yanar elim değdiğinde eline
Bir yaprak misaliyim kapılınca yeline
Kanatsız bir kuş gibi aklımı aldı gitti
***
Ruhi sevda nehrinde senin için akıyor
Umudun közlerini nefesinle yakıyor
Hayat denilen yolda yollarına bakıyor
İzini kaybedipte aklını aldı gitti
23.08.2014/OLTU