Seni, yalan dünya seni:
Hep peşinden koşup durdum.
Paralar, Malları yığdım.
Ziynetin, süsünle aldattın beni.
Meğer ki, senin yoktu değerin.
Hiç para etmiyor: saray, köşklerin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta