Mâdem ki, dünyâ hayâtı aldatıcı metadan ibârettir;
Peki niçin, nefsim hâlâ fâniyete bağlanır; ezâ çeker?
Mâdem ki, âhiret yurdunu kazanmak ebedî saadettir;
Öyleyse, bu sinsi dünyâya âşık olmak, câna ihânettir,
Hem öyle bir ihanet ki; sonu cehennem olan eziyettir!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta