Mâdem ki, dünyâ hayâtı aldatıcı metadan ibârettir;
Peki niçin, nefsim hâlâ fâniyete bağlanır; ezâ çeker?
Mâdem ki, âhiret yurdunu kazanmak ebedî saadettir;
Öyleyse, bu sinsi dünyâya âşık olmak, câna ihânettir,
Hem öyle bir ihanet ki; sonu cehennem olan eziyettir!
Kayıt Tarihi : 8.11.2016 00:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
8 kasım 2016 İstanbul 00:40 sularında yazılmıştır..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!