Kişinin kanında bozukluk varsa,
Dışı başka, içi başka görünür!
Tur atar çıkarır seni de marsa,
Yalandan bir yılan gibi sürünür!
Kimseye bırakmaz dürüst olmayı,
Oku yok, boş yere geriyor yayı,
Başkası olmazsa zanneden dayı,
Numaradan bir kuzuya bürünür!
Kötü vasıfların çoğu kendinde,
Baraj sanır su durmuyor bendinde,
Boğulmuştur o nefsinin fendinde,
Kendin bilmez, gerim gerim gerinir!
Arayıp sormuyor hiçbir kimseyi,
Olmayan obanın o imiş beyi,
Karşıya yıkıyor, bil ki herşeyi,
Hal-hatır sormuyor diye yerinir!
Böyle kişilerde olur mu vefa,
Herkes madur iken sürüyor sefa,
Dertli, bu dünyada çekerse cefa,
Onu söylemeye bil ki erinir!
*Sahne: Görüntü manasında kullanılmıştır.
Erdemli 17.04.2020 Cuma
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toplumda bazı insanlara bakıyorsunuz; söz de doğruluğu, dürüstlüğü, iyi hasletlerin tamamını çok iyi taşıdığını söylüyor. Davranışlarına bakıyorsunuz hiç de öyle değil. Bu durumu kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!