Yüzlere bakacak yüzün kalmadı
Neredeydi vicdanın, şimdi eser kalmadı
Hani sen insanların hasıydın
Sözlerine kendin bile kandın...
Açtığın yarayla ölünür sanma
Zehir dillerin temizlenir sanma
Yaptığın kalleşlik geçecek sanma
Gören, bilen, yaradan Allah var, unutma...
Tokadı yoktur ki ayabilesin
Cezayı tez verir, bilebilesin
Bunlar neden oldu düşünmelisin
Kişi kendine düşmandır, tanıyabilesin...
Bir varmış...diye başlar, tüm masallar
Hayatında masaldan öte ne var
İki kulak, bir tane dilin var
İki dinle bir konuş diye ey günahkâr...
Ben söylerim, çekinmeden sözümü
Bundan böyle sen de dört aç gözünü
Akıl akıldan üstün gelir, unutma sözümü
Acı gelir dersi, aldatamazsın özünü...
Özden anlatılan ruhunun sesidir, duy ve dinle
Ama bilemem acep var mıdır bunlar sende
Ruh yoksa kişide beyin ne kâr getire
Senden adam olmaz ta ki tövbe getire...
www.iebingul.com
İbrahim Ethem BingülKayıt Tarihi : 27.10.2006 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi ve saygıyla
kimler üzdü seni, snein gibi mülayim bir insanın kaleminden her ne kadar doğsu olsa da böyle sözler...
sevgi ile
SELAM...................
Sözlerin ne güzel hepsi benimdir
Basarım bağrıma hepsi ciğer pâremdir
Aynada gördüm sanki kendimi
Her harfi yüreğimin kara rengidir…
Merhamet güneşi doğmaz mı dersin
Derde derman uğramaz mı bize de gelsin
Deysin aşk elin yüreğim senin
Aklansın kara yüzüm, kara benimdir….
Düştük dağıldık, her parçamız bir dalda
Sözlerim harap atılmaz mı dağlar ardına
Ağlasam inlesem bilmem bakar mısın bana
Sözlerin ne güzel bin fazlası benimdir….
TÜM YORUMLAR (5)