Aldanmışım. Şiiri - Nurdane Diken

Bilmem! hayal mi gördüm, Yoksa gerçek mi sandım,
Kendimi aldatmışım, yoluna inanmıştım.
Verdiğin vaatlere, nasıl aldandım kandım,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım.

Zalimin ocağında, tutuşarak kül oldum,
Yeni açan goncaydım, açmadan hemen soldum.
Şevişenlere bakıp, boynumu büküp kaldım,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım.

Diz çökerek önünde, kalbimi sana sundum,
Sırça saray içinde, bir prensesim sandım.
Ateşinin nârından, közlenip tekrar yandım,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım.

Şifa diyerek verdin, ahû zehir tattırdın,
Perinin sevgi olan, okunu boş attırdın.
Haraç mezat esirler, pazarında sattırdın,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım...

Nurdane Diken..
09.11.07-01.30-İst...