Bilmem! hayal mi gördüm, Yoksa gerçek mi sandım,
Kendimi aldatmışım, yoluna inanmıştım.
Verdiğin vaatlere, nasıl aldandım kandım,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım.
Zalimin ocağında, tutuşarak kül oldum,
Yeni açan goncaydım, açmadan hemen soldum.
Şevişenlere bakıp, boynumu büküp kaldım,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım.
Diz çökerek önünde, kalbimi sana sundum,
Sırça saray içinde, bir prensesim sandım.
Ateşinin nârından, közlenip tekrar yandım,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım.
Şifa diyerek verdin, ahû zehir tattırdın,
Perinin sevgi olan, okunu boş attırdın.
Haraç mezat esirler, pazarında sattırdın,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım...
09.11.07-01.30-İst...
Nurdane DikenKayıt Tarihi : 6.2.2008 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erkekte hoppa olmaz, sen inan hoppaymışsın
Özgür bir zeytin değil, meğersem tosttaymışsın,
Ruhumu yandırmışım, meğerse ben kanmışım... ------Yüksel ÖNAÇAN
TÜM YORUMLAR (3)