Aldanmayın Şiiri - Ramazan Kılıç 3

Aldanmayin gülüşlerime
Vardir elbet icimde kalan sözlerim
Hem herkese anlatmaya gerek yok ki
Herkes zaten anlamasın seni
Seni taniyan anlar zaten
Denizler mürekkep olsun
Ağaçlar kalemim
Belki yazamam icimdeki bir katreyi
Konussun millet havadan sudan
Keyfine baksin güneş gözlüğünü takip
Martıları denizi seyretsin sabaha kadar
Eğlensin demlensin, içsin,kendinden geçene kadar.
Boşaltsın içini dışını kusana kadar
Sen öylece kal kalabildiğin kadar
Sana yakışmaz kinini açmak,can yakar
Geçsin öfken, var mıydı ki derdin yakacak kadar.
Havlasın köpekler, kemik atana kadar.
Isırmazdı ya hani boşver sabaha kadar
Deliyle deli olma Mehmed’im
Ömrün başka ilaca mı kalmayacak
Öfkeni yenemez misin zarardan dönene kadar,
Gülecek şehir mi yok ağladığını unutacak kadar,
Kusmalar zehirlenmeler son bulacak,
toz kalmayacak,
güvertede kalacak herşey, vapurdan inene kadar kaybolacak
Yolcusun şairim herkes gibi, bu dünya ne sana ne onlara kalmayacak