Bu ne hal ömrümün bu son deminde,
Aldandı dünyaya kandı bu gönül.
Kışın göründüğü, güz mevsiminde,
Ateşi görmeden yandı bu gönül.
Kül bile arama, hiç yanmadı ki,
Ne ateş, ne alev gördü bu gönül.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
