Aldanma dünyaya, onda vefa yok,
Nicelerin candan bezmiş görürsün.
Gün yüzü gören mi görmeyen mi çok ?
Zalimler mazlumu ezmiş görürsün.
Kimisi aç gezer hiç belli etmez,
Kimisi kazancın savurur bitmez,
Yetimin, düşkünün elinden tutmaz,
Zengini varlıkta yüzmüş görürsün.
Her bir beşer dost evinde konaklar,
Emanettir içindeki konuklar,
Hiç boşa konuşmaz bağrı yanıklar,
Sözünü özünden süzmüş görürsün.
Pişmanlıkla cürümüne ağlayan,
Kor ateşte yüreğini dağlayan,
Ak saçların leyla sına bağlayan,
Umman lar içinde közmüş görürsün.
Ne gelmek elinde, ne de gitmemek,
Nafile verirsin bin türlü emek,
Mümine yakışan rıza göstermek,
Yaratan yazıyı yazmış görürsün.
Beden ikliminde hücumlar başlar,
Gözlerden süzülür, dökülür yaşlar,
Ayrılık acısı derune işler,
Bir anda düzenin bozmuş görürsün.
Kayıt Tarihi : 3.2.2021 02:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerife Gündogdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/03/aldanma-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!