Aldanışımın Esrarı Şiiri - Talip Kalkan

Şimdi dönmem lazım toprağın kalbine
Susayan damarlarıma yağmurlar çoğaltmalıyım
Bu şehirden sorgulanmadan
Yakalanmadan kasırgalara
Koşarak kaçmalıyım.
Fakat ne mümkün aldanıyorum
Düğümlerim gevşiyor
Bir akşam vakti herkesten uzak
Tanık olduğum yabancı gözlere
Baktıkça kendime yukarıdan
Aldanıyorum durmadan

Aldanıyorum bir akşam vakti herkesten uzak
Baktıkça yukarıdan kendime…
Kelimeler kaskatı kesiliyor
Susuyor, kekeliyor…
Parmaklarım mahşeri bir sorgudan çıkmışçasına
Kalbim avuçlarımda atıyor.
Dudaklarım titriyor ve ben
Hiçbir geceye aldırmadan
Yağmuru ve şarkıları hiçe sayarak
Kendimi ve gururumu bir başına bırakarak
Yaptıklarımdan utanmadan, sıkılmadan
Aldanıyorum durmadan!

Baktıkça kendime yukarıdan
Bir akşam vakti herkesten uzak…