Otellerden bekâr odalarından
ve bölüşülmeyen şarkılardan sonra
yine de umutsuz değildim
çoğalırken duvardaki resimlerde
iyi yürekli anneler de
şiirler yazıyordum inatla
sevmeye ve kavgaya hazır
nasıl da beklemiştim
hasret istasyonlarında
cemre düşecek diye toprağımıza
dağılacaktı tüm grevciler
beyaz bulutlar gibi ilkyazda
oysa
gözler kuşkuyla çevriliyor yarına
direncimiz pusularda vuruldu
özlemler alçak gönüllü olsa da
yaza çıkaramadık umudu.
1975
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!