Aldanış Şiiri - Sezai Özen

Ne zaman güneşe yakın olsam
Önce bir yağmur
Sonrası malum
Kar tipi fırtına

Ne zaman kardeşim diyecek olsam
Gözyaşlarıma
Önce bir mutluluk
Sonrası malum
Acı, kin, Izdırap
Öyleki
Bu şehrin hakimi dağlardan
Satın alınan ölüm
Ele avuca sığmayan gül
Neye harcandın belirsiz ömrüm

Ayak üstü muhabbettir sıkan
Sarhoş olmak gerek bazen
Boğazımda sözcükler düğüm düğüm
Gözlerimdeki fer yalan
Aşk yalan,sevgi yalan
Dayan ömrüm dayan

Sev derken gönlüme geceyi
Sevdadır, aşk çeşmesinde
Şair ilhamlarında aşan heceyi
Sana tutkunluğum.
Bilemezdim bu diyardan sensiz göçmeyi
Seviyordun.....

Ne zaman kuşlara yakın olsam
Önce bir duygu dünyası
Sonrası malum
Mutsuzluğun daniskası