Hasır rengi hava,ortalık toz toprak
elimde sigaram
kulağıma gelen kırık bir melodi
yineler durur aldatan sevgili ve niceleri
düşünür yazarım aldatan sevgimi?
sevgilimi? yoksa ihanet insanın kendi içindemi?
bir sarmaşık kaç tur atar çiçeğe vara bilmek için,
bestelediği öyküyü kaç kişiye sunabilir,
bir insan kaç yürek kanatır aldatmak için
her defasında kaç senfoni yazılır sevgiliye sunmak için,
koşmalar hiç bitmez terk edilmelerin öyküsü dağlar kadar uzar,
sevgili her zaman mutsuzdur terk edilen biçare,aldatan kendini aldatmıştır
öyküler ne çare,
dert olan derman bulamaz
dertlenen aradığı sevgiliyi bulamaz
aldanır insan kendi aynasından bakar aldattana,
iyiliktir kalbi iyilik sanır mutlulukla
ey iyi yürekli destansı masallar
sonunuz hep aynı mutlu veya mutsuz sonla olsada
herkez kötü değildir sakın kendini kandırma;
şarkılar söylesin dursun,aldatan kendını aldatıp dursun...
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Banu Aylin Yaylacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/08/aldanis-68.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!