Aldanış Şiiri - Mehmet Ali Özsoy

Sensizliğin kucağında yalnızlığı yaşıyorum

Kimse bilmesin, anlamasın diye

Uyarladığım senaryoları ustalıkla oynuyorum

Ve her geçen gün acım katlanmasına rağmen

Senden vazgeçemiyorum bir türlü

Her şey seni hatırlatıyor bana

Kaçışı olmayan bir esaret gibi

Ellerini tutup gözlerinin içine bakmayı

Bir kerecik de olsa dudaklarından öpmeyi

Önünde eriyip ayaklarını altında dolanmayı

İdamlık bir gencin son dileği gibi gerçekleşmesini isterdim