Dünya yaşamı oyun ve zevkmiş
Meğer hüner derinlere inebilmekmiş
Yakarmış insanı kül edermiş
Coşturan gönülleri
Baki olan sevgiyi
Bir de o gerçek kaderi
Bilebilmekmiş...
Ve bir kasırga misali
Kopup ta savrulur yok eder
Hayatın sefası
İnsanı bir hoş eder
Zayıf olan kalpleri karartır
Sonu felaket ve hüsrandır
Oysa sabaha çıkmak
Gereçeğe ulaşmak varken
Neden hep aldanılır
Kayıt Tarihi : 16.9.2006 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)