Aldandım aldandım
Bütün ömrüm boyunca
Aldandım aldandım
Bir elma uğruna
Yanma gibi yandım
Ben nasıl kandım
Hem sevdalardan
Hem dosttan yana
Aldandım aldandım
Her söze kandım
Ben hep aldandım
Açık denizler
Yorgun bedenime ağır
Kıyılarına sığındım kaldım
Hep sevdim
Sevildim sanarak
Her darbede yara aldım
Aldandım aldandım
Aldandım aldandım
Yinede usanmadım
Bulunur sığınılacak bir liman
Diye diye avundum durdum
Bıkmadım aldanışlardan
Usanmadım
Bir teselli
Bir çıkış yolu aradım
Aldandım aldandım
Her gülene her ağlayana
Her sevdim diyene aldandım
Kayıt Tarihi : 30.5.2006 21:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güner Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/30/aldandim-9.jpg)
Bir teselli
Bir çıkış yolu aradım
Aldandım aldandım
Her gülene her ağlayana
Her sevdim diyene aldandım
Sevgideki en büyük zaaf aldanmak, kişiyi kendisi gibi görmektir. İşte sonun başlangıcı burda başlıyor.
Tebrikler anlamlı dizeleriniz için.
TÜM YORUMLAR (1)