Aldandım Şiiri - Mustafa Sinan Ay

Gönül meclisinde çalınca sazım,
İçimi sızlatan tele aldandım.
Elimden ne gelir, böyleymiş yazım,
Seviyorum diyen dile aldandım.

Her yüze güleni ben gibi sandım,
Gurbetin aşına hasreti bandım,
Yürek ayrı yandı, ben ayrı yandım,
Dumanı tütmeyen küle aldandım.

Meçhule karıştım ömür dağında,
Ömrümü soldurdum gençlik çağında,
Gonca deremeden hicran bağında,
Bülbüle naz eden güle aldandım.

Arı, balı toplar çiçek özünden,
Yiğidin iyisi dönmez sözünden,
Akan yaş değilmiş meğer gözünden,
Ağlayıp kandıran kula aldandım.

Mustafa Sinan sen çekil aradan,
Neyi nasip eder bilmem Yaradan,
Bir Leyla uğruna, göçüp buradan,
Mecnun’a eş olup çöle aldandım.