Sandim ki, dünya baki.
Yığdım mal ile mülkü.
Ömür sermayem bitti.
Anladım ki, aldandım.
Dünya bemimdir dedim.
İnsanlara hükm ettim.
Boşa kürükler çektim.
Ne çareki, aldandım.
Hep senin için koştum,
Gece, gündüz çalıştım.
Erkenden sona geldim.
Ne yazık ki, aldandım.
En sonunda anladım:
Bitip, bitip tükendim.
Ömrüm boşa harcadım.
Gerçekten ben aldandım.
Zan ettim ölüm yoktur.
Koşup,koşup ha! Durdum.
Fayda vermez evladım.
İnanın ben aldandım...
Akıl kari değilmiş:
Balanmak şu dünyaya.
Sağlam dallar var iken:
Tutunman kuru dala.
08.06.2006
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 9.6.2006 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!