Aldandık Şiiri - Celal Özdemir

Küçüktük;
Masallara aldandık,
Hayatı masal sandık.
Masal başka imiş,
Hayat başka.
Büyüyünce anladık.

Yok Artık;
Alp dağlarının Heidi’si,
Pamuk Prensesi,
Polyanna’sı Kül Kedisi,
Bir hayalmiş hepsi,
Yokmuş hiç birisi.

Ya Şimdi ?
Yılanlar, çıyanlar.
Çakallar, sırtlanlar.
İnsan kılığında dolaşan,
Çıngıraklı yılanlar.
Her yanımızı sardılar.

Kaf dağını ararken;
Fırtınalara,
Anka kuşlarını ararken;
Kartallara.
Baharı beklerken;
Boranlara yakalandık.
Yıkıldık.
Yağmalandık.
Harcandık.

Çünkü;
Küçükken,
Masallara.
Büyüdük,
İnsanlara aldandık.

Celal Özdemir