Aldandık Şiiri - Nevzat Dağlı

Anadolumuzun bakiri idik,
Saltanat rüyası gördük aldandık.
Kutsal davamızın şakiri idik,
Ne istedilerse verdik aldandık.

Ordumuz kumpasa geldi görmedik,
Paralel, açıyı deldi görmedik.
Adalet hukuku sildi görmedik,
Senaryo yazana sorduk aldandık.

Sıfır sorun vardı, çevremiz sakin,
Bizden yana idi Moskova, Pekin.
Osmanlı hayali görmüştük lakin,
Eşbaşkan olmaya vardık aldandık.

Arabın baharı bize bahardı,
Batı desteğinin kesildi ardı.
Son elde kumarı kazanmak vardı,
Kağıdı yeniden kardık aldandık.

Esat, Eset oldu, gözden düşmedi,
Ateşe oturttuk, yine pişmedi.
Paralar harcadık, hiç yetişmedi,
Elleri dizlere vurduk aldandık.

Papa’da uymadı verdiği söze,
‘Soykırım var’ dedi, dayattı bize.
Avrupa Birliği vermiyor vize,
‘Gümrük Birliği’ne girdik aldandık.

Başımız belaya girer ilerde,
Gönüllü tutulduk her türlü derde.
Uluslararası meselelerde,
Haksızın yanında durduk aldandık.

‘Kürt Sorunu’ vardı çözecek idik,
Doğu’da serbestçe gezecek idik.
Akille süreci düzecek idik,
Başımıza bela sardık aldandık.

Baldıran zehiri içecek idik,
Teröristi vekil seçecek idik.
Barış kapısını açacak idik,
Ortamı yeniden gerdik aldandık.

Terör şaha kalktı umutlar soldu,
Tuzaklar kuruldu kaç kişi öldü.
Apoyla bu işler bu kadar oldu,
Şerleri hayıra yorduk aldandık.

Çalanla çalmayan bir tutulmuyor,
Yargısız aklanma hiç yutulmuyor.
‘On yedi Yirmi beş’ unutulmuyor,
Mecliste defteri dürdük aldandık.

Safız dedik millet öyle sanmıyor,
Hakkı vermez isek, boşa kanmıyor.
Din iman desek de halk inanmıyor,
Yandaşın gözünde erdik aldandık.

Yalaka yağcılar hep bize eşti,
Rakibi yokladı, sırrını deşti.
Bizden olmayanlar ötekileşti,
Milleti ortadan yardık aldandık.

Muhalife vurduk belden aşağı,
Yerini doldurdu elin uşağı.
Bize inanmadı gençlik kuşağı,
Onlara tuzağı kurduk aldandık.

Halk bize güvenir, aldanır sandık,
Seçimde gerçeği gösterdi sandık.
Sultana inandık, aklına kandık,
Yüzleri saraya sürdük aldandık.

Derde çare idi güya ittifak,
Oyumuz eridi bak ufak ufak.
Kendimizden oldu en büyük nifak,
Milleti seçimle yorduk aldandık.

Denize düşünce yılan çareydi,
Gerçek karşısında yalan çareydi.
Terörist mektubu olan çareydi,
Son kozu kumara sürdük aldandık

Bize akıl veren bilmezmiş meğer,
Böyle mi olurdu bilseydi eğer.
Geride ne kaldı görmeye değer,
Karayı ak sandık, kördük aldandık.

Kime güvendikse güveni yıktı,
Saflık oyununu seyreden bıktı.
İstihbarat ektik, fiyasko çıktı,
Balyozla vurarak derdik aldandık.

“Ne mutlu Türküm ben” diyemiyorduk,
Milletin sesini duyamıyorduk.
Ulus devlet adı koyamıyorduk,
‘Şemsiye İslamlık, derdik’, aldandık.

Aldattık, aldandık direndi ‘zaman’,
‘Bugün’, düne razı, vermedi aman.
Görüldü imam mı, hoca mı yaman,
Dostluk çemberini kırdık aldandık.

Ey! ABD dedik, dinletemedik,
Obama’ya derdi anlatamadık.
Suriye, Irak’ı inletemedik,
Sandık ki bölgede hürdük aldandık.

Trump’ın ne sağı ne solu belli,
Ortadoğu elden çıktı temelli.
Planlar yapmıştık dinsel emelli,
Dinle, diyanetle ördük aldandık.

Barzani aldattı referandumla,
Saddam’ı aradık şimdi biz mumla.
İşler düzelirdi belki mahdumla,
Aşiret diyerek yerdik aldandık.

Aldanmak iyidir, aldan istersen,
Öyle seviyorlar, nedendir dersen.
Nevzat’ın fikri bu, eğer ki yersen,
Unları iplere serdik aldandık.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat