Aşk-ı Lâl Şiiri - Filiz Kalkışım Çolak

kısılan gözlerinin buğusundan
açık saçık serenatların şavkı damlıyor yar ..

çığlıklarından boşalıyor kucağıma
fesleğen kokan göğüsleri rüzigârlarının
isleniyor uçlar
mercanlarında sürmelerine yandığım sabahlar

şuramda okşanışlarının beyaz zambak kanadından saçılışları
köpüklerine sönüşlerinde çiylendiğim seslerin titrekliği
ah! Kaçırıp kaçırıp koynuna sevmelere doyamadığım kızların keman ağrısı
utangaç gellerine takılan martıların baharı
gidişlerine döktüğüm ırmakların ardın sıra damlacıklanışları
köprücüğümde eriyen çırpınışlarının o tatlı acısı
o anın ah
kendinden geçişlerimden geçtiğin anın çağlayışları kızılcıklanıyor

öpüşlerinde terliyor güneşin ağzına kuşlar
kokunda ıslatılmış gardenyaların kapakçığından atıyor tene sancıyışlar
ah çırılçıplak akışların göğsüne dayanıyor
deliniyor zar yansıyışlarımızın birbirine karıştığı gözesi kaynıyor

içinde deniz meyvelerinden şeffaf nefeslenişler
istiridyesinde salgılanan özünü sedef döngülere bırakışlar
kirpiklerinde sayamadığım saflanışlardan arınan inci sayıklayışlar
kavuştukça ayrılışlar
kumsallarıma silkelenişlerinin pırıltısında kavruluşlar

ah sırt üstü yatışlara dökülüşlerinin yüzüme inen sureti
sızlağında kayboluşlarda bulduğumuz can içre can

gizlerinde çalkalanıyor
orkideler ektiğim masmavi aralığı ebemkuşağının
ah diğer yakasında ters yüz oluşların sarhoşluğunu içtiğim sokuluşları
belirginleştikçe saydamlaşıyor
yanlara açılışların esneyen yaprağında kanyonlarıma süzülüşler büzülüyor

diniyor dağlanışlar
kuşağında mor kahkahalı dikencikli kuzular
boşluğuna sağıldığımız aşerişler
ah!Nağmelerinden kızıl kısrak şafaklara sürüldüğümüz kuyulanışlar
zemherinde ayazlarıma doğan ışıyışlar
deltasında halkalanışların o baş kaldıran buhurları
pembe yağmur taneciklerinde sulanan salkımlanışlar
birbirine çözülüşler
masmavi bir doğumun ağartısında
bedeninden dirilen sevişlerin körpe akışları başlıyor yar

sessizliğinde sırılsıklam uslanışlar vuruluyor!

''Cüneyne sayı:2''