Aldanan insan Şiiri - Gökhan Ermeydan 2

Her nereye baksam günah çukuru,
Günahtan kaçmayan aldanan insan.
Ahiret te o cehennem çukuru,
Sana nasip olur aldanan insan.

Saçını açtırdın karı kızına,
Kanaat etmedin mal mülk azına,
İnsanlar gülerler belki sözüme,
En başta biz olduk aldanan insan.

Kadın resmi dolu bir çok gözete,
Can kurban diyen var böyle hizmete,
Azığı var mıdır bilmem cennete,
Gülüp geçmektedir aldanan insan.

Kadın reklam sunar televizyonda,
Şehvetler yekinir şeytan kanında,
İmza toplamıştık kamu oyunda,
Bir imza vermedi aldanan insan.

Bu devlete Allah zeval vermesin,
Bayrak dalgalansın yere inmesin,
Fakir olanların yüzü gülmesin,
En başta fakirdir aldanan insan.

Kürt de benim Türk de benim gardaşım,
Müslüman’sa iki cihan yoldaşım,
Ben ki Türkiye’mde hür vatandaşım,
Düşünce suç demez aldanan insan.

Yazacağım öyle şeyler var idi,
Gözlerimden akan kanlı yaş idi,
Gerçekleri yazmak bildim suç idi,
Doğruyu görmedi aldanan insan.