Aldanabilirsin Şiiri - Süleyman Güney

Aldanabilirsin
her insan nasıl aldanırsa,
aşk ışık gibidir
kamaşır gözlerin.

Söz geçiremezsin kendine
demiri bükebilirsin,
çeliğe su
verebilirsin belki de

Umutla umutsuzluk arası
kömür karası
bir duygu
çöreklenir yüreğine.

Hiçbir sözcük,
hiç bir resim
tanımlayamaz kesin.

Yaprağın üzerindeki
çiğ damlasıdır
üstelik umarsızdır
bırakır gider seni
çırılçıplak
ortayerinde kalabalıkların..

Aldanabilirsin
her insan gibi,
bir gülümseme
alır götürür seni
derinliklere.
Çırpınır durursun
çıkabilmek için
boş yere.

Karanlığa kapanıp
düşünüp dururken hani
ayıramazsın gözlerinden
gözlerini.
Onun gözleriyle
bakarken bulursun
dünyaya kendini.

Tanırsın ayak seslerinden
rüzgarına değersin
geçerken yanından teğet
gölgesi düşer üstüne.

Anlamsızdır her şey
işgal altında kalmış
bir şehirsindir sanki
sokakları boş,
terkedilmiş onsuz.

Sonsuz bir yolculuktur
sürer ruhunda.
Aşk aldanmaktır,
ve bilerek aldandığını
göze alabilmektir ölümü
uğruna onun.