Alcheram Şiiri - Onur Karagöz 2

Yangın uğradı göğsüme,
Karardı gözlerim günlerce
Ellerin elime değdiğinde
Sağanaklar yağdı günlerime

Bilmem ararmısın bende gözlerine manzara
Bulabilirmisin bende her derde deva
Bilmem gidermisin baska kollara
Ama iyi bil sevgili merhem oldun yaralarıma

Kaç geceye dargınım
Bilmem kaç hevesten yoksunum
Hiç susmayan bir şarkı
Duymaktan bile yorgunum

“Sen kimseyi sevmezsin ki”

Hiç durmamak üzere yol almış bir tren ve içerisinde yalnız iki yolcu. Biri yolun bitmeyeceğine dert yanarken. Biride ömrünün sonuna kadar aynı trende olduklarının mutluluğu içerisinde yanıp tutuşuyor. Biri trenin raydan çıkacağından korkuyor. Biride sevdiceği ile beraber ölecek olmanın verdiği huzuru daha derin kokluyor. Biri eşsiz bucaksız diyarların güzelliğine hayran kalırken. Biride sadece kendi manzarasının hayran kalışısını seyrediyor. İşte benim manzaram. Hayattaki bütün kasvetleri,dertleri,kıskançlıkları görmezden gelerek asıl manzarana odaklandığın gün. İşte ben o gün başarmış olacağım.