Alçalmış Makam Şiiri - Yalçın Güler

Arkadaşım, kulak veresin hele bu adama
Hayat bana daha iyisini sunmadı asla.
En iyi seçeneğim, korkulu rüyası oldu hep insanların.
Mutsuzluk duvarımın harcı acılarımdan..
Her bir tuğlasını hayal kırıklıklarıdır yerine koyan
Hiç bir kuşun yuvasını yıkmadığıma yemin ederim
Hangi günahıma diyetti ki senin zehirli sevdan
Kendi halimde yaşayıp yürüyordum sona…
Bayram günleri az çıkardım sokağa
Elini öpecek ellerin olmasın derdim üzülme ha
Gider otururdum o koca çınarın gövdesinde masumca
Yüzüme değen yapraklarını koklardım annem diye
Babam konuşurdu esince deli rüzgar
Doğum günlerimi unuturmuş gibi yapardım
Çiçekçilere, daha dün aldım derdim sevgilime çiçeklerin en güzelini..begonya.
Sinemayı sevmiyormuş gibi yapardım
Parkta alerjim azardı
Hepsi yalandı koca yalnızlığıma..
Şartlarım beni oluşturdu.
Bana kaderimdir dedirtti Rab Baba..
Bileydim
Seni, bana ceza diye sevdirecek Mevla,
İlk köşe başında kurtulurdum yükümden
İlk rüzgara bırakırdım bu virane ömrü
Bileydim çıkarırdım gözlerimi yuvalarından
Güzel gözlerini görmemek adına.
Bileydim, aşkın canımı yer durur böyle barbarca…
İlk düştüğümde kalkmazdım
Duydun mu Koca Adam !

Devam etmeyecek..