Alçakgönül Şiiri - Yusuf Işık 3

ALÇAKGÖNÜL

gel de orhan veli’yi anma
zemherinin ortasında
diz kırıp
gövdem sığacak
hülyalarıma sığınak
olacak kadar
tahta bir bankın
sahibiyim bu güne bu gün
ne yıldızlarda gözüm var
ne bahar yağmurlarında
eskilerimle mutluyum
bütün hücrelerimde
umut dolu kıpırtılar var
tutkularımdan arındım
öksüz çiçekler bırakmak istemiyorum ardımda
ya ansızın yeşerirlerse?.
düşünmesi bile ürkünç
ne yarınlar korkutuyor beni
ne yeni heyecan dalgaları
göğümle söyleşirken
ağrılı ayak sesleri duymaya
çoktandır alıştım sayılır
hayallerimi bankıma yatırdım
benle sabahlayacaklar
yılgınlıkların
korkuların defterini dürdüm
sesleri çıkmaz bu gece
bu masal
bu dünya benim artık
umrumda değil gayri
paylaşılamayanlar
bankım ve
mavi göğüm yeter bana
kolay söylüyorum
saklıyormuşum gibi geliyor sanki
meğer ki
ayaz çıkıp
soğurken ağrımaya başlamasın
küseğen yaralarım…07.01.10