Alçak Nizam Müesses Şiiri - Erol Başçı

Öyle güzel ki çehren, dudağından gül damlar
Kuşatır çepeçevre cihanşumul varlığın
Kalbime girmiş katren, damarlarımda çağlar
Aşk faslında bu evre, mutasyonu yarlığın

Öyle güzel ki çehren, sanki öpmüş melekler
Gassal, Mehmede biçmiş, al bayraktan gömlekler

Kulaklarda nağmesi, yürük çalan sazların
Kendimizden geçirir tam ortasında faslın
Ud’un ruha değmesi, zirvesidir hazların
Tınısıyla içirir, kadehi, meyle vaslın

Kulaklarda nağmesi, segah tekbir Itrinin
Şehidimin yolluğu, sesi gelmez gayrinin

Damaklar çatlatılmış, serpilmiş kahvaltıda
Hafta sonu keyfinde, süt, kuşlardan sağılmış
Evlat rahatlatılmış, serpilmiş beş, altıda
Gençler mekan keşfinde gecelere dağılmış

Damaklar çatlatılmış, ciğerde gaz kokusu
Namlu yutmuş çocuklar, donmuş gözde korkusu

Dudaklar bütünleşmiş sevdaları değerler
Eller kenetlenirken hücum eder heyecan
Avuçlar tütünleşmiş, kokladıkça ciğerler
Gece cennetlenirken, gider gelir tende can

Dudaklar bütünleşmiş, memesiyle ananın
Geride bedenler yok, bittiği yer mânanın

Ayakta kalmak zordur, bıçak sırtında geçim
Asgari ücret, kira, cenderede gelecek
Nasıl yaşanır, sırdır, aşla, vatanla seçim
Bu sefer bizde sıra, şans bize de gülecek

Ayakta kalmak zordur, yoksa belden aşağın
Pantolonun olsaydı bağırsaktı kuşağın

İnsanlık artık zorda, sıradan yaşamak zor
Her anında yaşamın, arka planda iç ses
Tadını çaldı zorba, nefesi insana kor
Uydurdu kendisine, alçak nizam müesses